26 Eylül 2019 günlerden Perşembe 7/D sınıfında dersteyim. Yerden gelen bir gürültü duydum, tuhaf bir gürültü. Öğrencilerimle göz göze geldim. Sallanmaya başladık, öğrenciler donup kalmıştı. Yardım isteyen 35 taze fidan vardı karşımda. Çocuklar sıraların yanlarında cenin vaziyeti alalım, dedim. Ben de masanın yanında korunma vaziyeti almak istedim ama birkaç öğrencim panikleyince onlara korunma vaziyeti aldırdım. Öğrencilere yaşam üçgeninde yerlerini aldırırken kendim sarsıntının son anında yaşam üçgeninde yerimi alabildim. Saniyelerle yarışıyorsun, kaybedilecek her saniye minik canları verir kara toprağa. Durdu sarsıntı.
Toplanma alanında yerimizi almak için sınıftan çıktık. İnerken merdiven başlarını kontrol eden Okul Müdürümüz Engin Akbal, Müdür Yardımcımız Nazan Polat olağanüstü çaba harcadılar.
Toplanma alnındaydık. Buradaki durum içler acısıydı, kimi öğretmenlerine sarılıp ağlıyordu, kimi fenalaşıyordu. Öğrencileri sakinleştirmeye çalışırken ailelerimizi arayamadık. Eşim, kızlarım ve damadım benden haber alamayınca endişelenmişler. Öğrencileri öğretmen arkadaşlarımızın gayretleriyle sakinleştirebildik. Ardından ailelerimizi aradık, telefonlar çalışmıyordu. Aklıma WhatsApp geldi. Şükürler olsun herhangi bir sıkıntı yoktu. Bu doğal afeti hiçbir öğrencimizin burnu kanamadan atlattık.
Akşam televizyon görüntülerinde, panik içinde herkes işini bırakıp kaçışıyordu, biz öğretmenler kaçmayı, kendimizi kurtarmayı düşünemedik bile. Emanetlerimize sahip çıktık. Çalışma arkadaşlarıma teşekkürler, fedakârlığınızı minnetle anacağım. Allah’a emanetiz, yardımlarını esirgemez İNŞALLAH!
Haluk Yeşiltepe
Allah bizi depremlerden korusun
Yazınız çok güzel olmuş tebrik ederim.