Yaşananlardan yaşanacaklara yolculuk
02/05/2021-İstanbul Değerli Öğretmenim, Yazdıklarınız yaşama ve geleceğe ilişkin mesajlarla dolu. İlgiyle okuyorum. Değişmez gerçekleri vurguladığınızı tecrübe edinen eski bir öğrenciniz olarak bilgisayarın başına oturdum. Sitenizdeki Şaşkınım” adlı mektubunuza cevap vermek
Öğretmen: - Şakir "tanık göstermeyi" tekrar et. Şakir:
17/12/2020 Sevgili Öğrencim, Salgının başlangıcında farklı, şimdi farklı davranışlar gösterdiğini biliyorum. Bu tavrınla sözünü ettiğin hayallerine ulaşman sözde olur, oysa benimle konuştuğunda hayallerine koşuyordun. Duyduklarım ister istemez kaygılanmama neden oldu.
Okulum!Okumayı,YazmayıÖğrettin. Ellerime Çiçek,Ellerime kalemVerdin. Yüreğime sevgi;İnsanlığa barış,KardeşlikSundun. Kinden uzak,Barışla dolu dünyayıÖğrettin. Minnettarım sanaOkulum.
Öğretmen zarfların cümledeki görevlerini anlatmıştı. Konunun anlaşılıp anlaşılmadığını anlamak amacıyla tahtaya bir cümle yazdı, zarfların altını çizdi. “Yazdığım mektubu zarfa güzelce yerleştirdim, iki üç saat sonra da postaladım.” Öğretmen:
Oldukça zor günlerden geçiyoruz. Evde kalmak, sağlık için çok doğru bir karar, fakat ekonomik açıdan bakıldığında sıkıntı kapıları çalıyor...
23.11.2019 Saygıdeğer Öğretmenim, “Elime kalem verince, Güneşi çizdim her yere. Okumayı öğrenince, Uygarlığı yaydım herkese.” Yazıma sizin dizelerinizle başlamak istedim. Dizelerinizde belirttiğiniz gibi yetişmemde, verdiğiniz emekler, düşüncemin gelişmesini ve
Bugün Öğretmenler Günü.Mutlulukla sunacaksınız çiçekleri,Bir de gülümseyen yüzleri.Renkleriniz süs olsun sınıfa Kalp içinde sevgiler anlatılacak,Dosyalarıma sığmayacak,Gözlerimde mutluluk,Taht kuracak gönlüme. Beni mutlu etmek içinSüslü paketler getirmeyin,Yarınlara dair müjdeler verin,Sevinçten uçayım maviliklere.
Öğretmenler, insanların yetişmesini, bilgi sahibi olmasını sağlar. Kısaca okumayı ve yazmayı öğretir. Hammaddesi insan olan bu esleğe gerekli itibarın gösterilmesi gerekir ki toplum daha nitelikli yetişebilsin. Yarınlarımızın kurucuları ve koruyucuları
Esenli’de ikinci yılımı çalışıyordum. Kışın en çetin günleriydi, kar sürgün yağıyordu. Dışarıda yürümek donma tehlikesiyle burun buruna gelmekti. Karın ağza dolması, burun içinde oluşan buz nefes almayı zorlaştırıyordu. Gözleri açmak