Kanım Armağan VatanaKanım Armağan Vatana
Yedimde ilk andım: “Varlığım armağan olsun ülkeme.” Dönmem geri sözün eriyim, Yurt savunmasının neferiyim.
Etiket: yazı dünyasi
HayallerHayaller
Çöktü akşamın karanlığı. Belirdi üç beş karaltı; Gölgeleri hayalet, Sofraları sefalet. Kütükten gelen ateş; Gözleri söndürür, yavaş yavaş. Cılız bedenleri daldırır uykuya, Hayalleri bırakır, rüyaya.
100 Puan100 Puan
Öğretmen zarfların cümledeki görevlerini anlatmıştı. Konunun anlaşılıp anlaşılmadığını anlamak amacıyla tahtaya bir cümle yazdı, zarfların altını çizdi. “Yazdığım mektubu zarfa güzelce yerleştirdim, iki üç saat sonra da postaladım.” Öğretmen:
AnnemAnnem
El bebek, gül bebek büyüttün. Uykusuz geçti gecelerin. Derdim, oldu çaresizliğin, Koruyucu meleğim annem!
Geriye KalanGeriye Kalan
İnanç yüklüydü delikanlı. Bahar betimi yanakları, Sevgiyle parlayan gözleri, Rengini almıştı denizin.
En Çok Seni SevdimEn Çok Seni Sevdim
Arada bir bulurum seni, Paylaşırsın dertlerimi. Yüzünde eksilmeyen gülümseyişinle, En çok seni sevdim.
Kahpe GünlerKahpe Günler
Açar, Solar,Sevdiğimiz çiçek.Kimi geçerken yere,Kimi meyve olur. Acılar çınara,Sevinçler güle,Dönüşür.Ne beklenilen,Ne de beklenmeyenGerçekleşir.Ve sürer hayat. Kahpe günlere,Hükmedilen benliğe,Yanıt “hayır” olsun,Kişisel istekler ,Yürekleri karartmasın,İsterim ki,Sabahın tazeliği yaşansın.
SevdiğimSevdiğim
Aklımı alan,Hasretin sevdiğim!Bütün uğraşım; Sana kavuşmak,Baharı doyasıya yaşamak, İsteğim. Senden ayrı kalırsam,Bitmez acılarım.Ayrılığa fırsat vermeden,Ellerini tutmak,Saçlarına karanfillerden taç yapmak,İsteğim. Karşıma çıkanlar,Razı değiller sevdama.Beni senden alıp,Gönlüme kilit vurmak,İsteseler de,Sabırsızca gözlerinde,Mavilikleri görmek
Çoban AvniÇoban Avni
Ali beyin koyunlarınıGardaş bellemişAna bellemişBaba bellemişSarılarak mutlu olurSarılarak ağlarİsim verdiğiGüllü, fadime koyuna Öz geçmişini bilmez çoban AvniDuyduğumÜç yaşında babasını kaybetmişEl kapılarında büyümüşBoynu bükük Sürüsüne egemenKavalını götürür ağzınaÇalar kendine özgü havalarıDurur
TürkümüzTürkümüz
Buğulanan odada; Şaraba sığınanlara, Sevdaları kül olanlara, Nağmelerin cılız sesi yetmiyor.