EVDE BAYRAM 30/05/2020
Değerli Öğretmenim,
23 Nisan’da, 1 Mayıs’ta, Anneler Gününde, 19 Mayıs’ta ve Ramazan Bayramında yazmak; duygularımı, düşüncelerimi sizinle paylaşmak istedim. Bu süreçte evde kapalı kalmaktan mı? Her nedense İçimde yazma isteği uyanmadı. Birikim kazanma yollarından gözlem eksik olunca bir yanım boş kaldı. Birkaç günlük uğraşıdan sonra nihayet yazabildim.
Bayramları evde kutlamak ne kadar etkili oldu? Bilemem. 23 Nisan’da evlerin süslenmesi güzel bir etkinlikti. Bu etkinlik, her yıl tekrar ederse mutlu olurum. İstiklâl Marşı’nın hem 23 Nisan’da hem de 19 Mayıs’ta tüm evlerden okunması tüylerimi diken diken etti. Babamın milli heyecandan ağladığını gördüm, babamı ağlarken görmek beni şaşırttı. Anneler Gününde anneme mektup yazdım, okuyunca duygulandı. Korana salgını, yaşamımızı değiştirdi, bu gidişle de çok değiştirecek. 1 Mayıs’ta alanlar suskundu; emekçiler taleplerini dile getiremediler, dile getiremedikleri gibi işsizlik daha da arttı. Ramazan bayramında; Türkiye sokağa çıkamadı, gelenek ve görenekler gelecek yıllara ertelendi. İnsanlar arasındaki hoşgörü de ertelenmiş oldu. Sokağa çıkmak zaten bize yasak, izin günlerinde bilim kurgu filmlerindeki sahneleri yaşadım. Film bu derdik, ama gerçek oldu.
Öğretmenim,
Geleceğe hazırlanmamızı, sınavlarda başarılı olmamızı öğrettiniz; salgın bir hastalık durumunda neler yapacağımızı öğretmediniz. Belleğimizin bir noktasında bu ileti yok, bu sebepten bilim adamlarının uyarıları askıda kaldı; sosyal mesafe, maske kullanımı gibi kurallar eksik uygulandı. Uyarıları yerine getirsek belki de salgın bitecek. Hepimizin bir başkasından beklentisi, kurallara uyması değil mi? Öyleyse kurallara önce kendimiz uyalım. Unutmayalım ki kendimizi korumak, karşımızdakini korumak insani bir görevdir. Aynı zamanda ibadettir. Beklentim artık okullarda salgınla ilgili eğitim-öğretim verilmesi.
Mektubum yaşadıklarımızdan dolayı iç karartıcı oldu. Güzel günlere ulaşmak dileğiyle saygılarımı sunar, selam ederim.
Öğrencin
